مسارعین

اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی مِنْ الْمُسَارِعِینَ إِلَیْهِ فِی قَضَاءِ حَوَائِجِهِ

۲ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «محشور شدن در قیامت» ثبت شده است

قیامت و ظهور و رجعت یک حقیقت واحده (1)

مرحوم علامه ذیل آیه 210 بقره، بحثی را مطرح میکنند و میفرمایند که بعضی آیاتی که وارد شده است، گاهی روایاتی ذیل این ها آمده است که آیه را تفسیر میکند به رجعت. یا قیامت. یا ظهور.

لذا مفسرین چون روایات متعدد وارد شده است، بعضی در اینجا روایات را متعارض دیده اند و بعضی را انتخاب کرده اند و بعضی را طرد کرده اند. بعضی متوقف شدهاند.

نظرات مختلفی پیش آمده است. ایشان میفرمایند شاید این روایات بیش از 500 روایت باشد. نمیشود طرح کرد. گاهی آنقدر از جهت سندی قوی است که نمیشود طرد کرد. پس راهی که میماند چیست؟ هرچند آنهایی که توقف کردند بهتر است از کسانی که طرح کرده اند.در این مسئله یک حقیقت واحده ای در کار است که وجه جمع بین این روایات است. یعنی آنچه در قیامت و ظهور و رجعت اتفاق می افتد یک حقیقت واحده ای است که آن حقیقت واحده میتواند تفسیر این آیات باشد که وقتی آنجا بیان میکند که این آیه ناظر به قیامت است را رجعت است یا ظهور است، میشود تفیسر واحدی از هر هس باشد. ایشان میفرمایند آن حقیقت واحده ای که هر سه اینها را در بردارد، ظهور توحید است. ایام الله ثلاثة. یکی یوم ظهور است. یکی یوم کره. و یکی یوم قیامت. تعبیر عظیم است. یوم یک بیان دارد در روایت و لیل یک بیان دارد. ایام الله، یعن یجایی که روز است و آشکار است سه روز است. کره همان رجعت است. یوم القیامة هم روز سوم است. در این سه روز یک حقیقت واحده ای به عنوان یوم اطلاق شده است.

ایام الله ثلاثة، یک کد است. ←

موافقین ۰ مخالفین ۰

آدم های مجازی «fake»

این دنیا مانند دنیای مجازی نسبت به آخرت است.انسان در دنیا پشت ظاهر خود پنهان است .ظاهری که دروغین است به اصطلاحی غربی «fake» است.ظاهری که به دست خود آن را جلوه میدهد.پروفایلی که در اجتماع از خود معرفی می کند دروغین «fake» است.حتی برخی آنقدر حرفه ای هستند که خانواده هم ایشان را به عنوان شخصیت حقیقی باور دارد در حالیکه شخصیت حقیقی او چیز دیگری است .هیولایی است در پوست آدم،لذا خداوند گفته است که در قیامت که حقیقت انسان ها رو می شود و نقاب ها از چهره ها کنار می رود به قدری از هم متنفر خواهید شد که از هم فرار خواهید کرد. از پدر و مادر از همسر از فرزندهایتان خواهید گریخت.«َیوْمَ یَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِیهِ وَأُمِّهِ وَأَبِیهِوَصَاحِبَتِهِ وَبَنِیهِ»1

این فضای سایبری که از او به فضای مجازی تعبیر می شود و چه تعبیر خوبی است خیلی خوب معنای ظاهر و باطن را نمایان ساخت.به ما نشان داد که چگونه یک انسان می تواند چندین نقاب دروغین به چهره بزند و دیگران او را باور کنند.در این دنیا که پَستی ذات اوست چه بسا که ما نقاب های انسانی به چهره ها زده ایم و گرگ و خوک هایی که پوست گوسفند به تنشان کرده اند. چقدر گول خوردیم و چقدر گول زدیم .چه ریاها که نکردیم و چه نفاق ها که نداشتیم.چاه ها کندیم و ندانستیم که چاه نکن بهر کسی که چاه کن همیشه ته چاه است.

هان به گوش باش که «وَمَکَروا وَمَکَرَ اللَّهُ ۖ وَاللَّهُ خَیرُ الماکِرینَ»2 چه مکر هایی که نکرده ایم که هرچه کرده ایم به خود کرده ایم.هر که را گول بزنی خدا را نمی توانی گول بزنی چرا که «إِنَّ اللّهَ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ»3 او به دلهای ما آگاه است. وای از این خطابات «انهم یکیدون کیدا. واکید کیدا»4. همانا آنان دست به مکر وحیله زدند و من هم (با آنان ) مکر مى کنم .»..«والذین یمکرون السیات لهم عذاب شدید و مکر اولئک هو یبور»5. وبراى آنان که با مکر و فریب کارهاى زشت مى کنند، کیفرى سخت خواهد بود و فریب آنان نابود خواهد شد.


پی نوشت:

1.عبس.34-36

2.آل عمران.54

3.مائده.7

4.طارق.15و16

5.فاطر.10


حدیثی از پیامبر اکرم(ص) نقل شده که فرمود:

[ده صنف از امّت من پراکنده محشور خواهند شد. خداوند آنان را از سایر مردم جدا کرده و متمایز ساخته است (انگشت نمای مردمند) برخی به شکل بوزینه، برخی به صورت خوک و برخی واژگونند و پاهایشان بالا و در صحنة قیامت به چهره کشیده می شوند. برخی کورند و به این سو و آن سو تردّد می کنند. برخی کر و گنگ و بی عقلند. گروهی زبانهایشان را به دندان می جوند و چرکی از دهانشان سرازیر است که اهل محشر از آنان دوری می جویند. دسته ای دستها و پاهایشان بریده است. طایفه ای بر شاخههای آتش آویزانند. جمعیّتی بدتر از مردارند. بعضی لباسهای آتشین پوشیده که به بدنهایشان چسبیده است [تا درد عذاب را بیشتر لمس کنند].
سپس پیامبر(ص) صفاتی که پدید آورنده این صورتهاست چنین برشمرد: اما آنان که به شکل بوزینه اند سخن چینانند. آنان که به شکل خوکند، حرام خوارانند. آنان که سرهایشان به زیر است و بر چهره کشیده می شوند، رباخوارانند. اما کوران همانا حکمرانان ستمگرند. کران و گنگان، ریاکاران در عملند. آنان که زبانها به دندان می جوند دانشمندان و داورانی هستند که گفتارشان مخالف کردارشان است. آنان که دست و پایشان قطع شده است همسایه آزاران هستند. آنان که بر شاخههای آتش آویزانند سعایت گرانی هستند که سخن مردم را به سلطان ستمگر می برند. آنان که بدبوتر از مردارند، کسانی هستند که از شهوتها و لذّتها کام دل می گیرند، لیکن حق خدا که در اموالشان است نمی دهند و آنان که لباس آتشین در بر دارند، آنانند که فخر فروش و خیال گرایند.](مجمع البیان 10ـ9/642؛ نور الثقلین 5/493.)

موافقین ۰ مخالفین ۰