مسارعین

این تابلو و نگاه به امام زمانg و دورانی که ما در آن قرار داریم به عنوان «دوران غیبت»، رسالت امام زمان را هم خیلی سنگین می‌کند، چون آن رسالت عبور دادن همه افراد بشری است در دوران ظهورش، از مرتبه ظاهر به باطن، که خیلی باید مشکلات، سختی‌ها، فشارها، ایجاد شود چون با فشارها و سختی‌هاست که این تعلقات گسسته می‌شود، آن حالت خلوص ایجاد می‌شود، لذا در قرآن میفرماید: «فَإِذا رَکِبُوا فِی الْفُلْکِ» ‏ اینها وقتی در کشتی می‌نشینند و حالت غرق بر آنها احاطه پیدا می‌کند، آنگاه است که «دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصینَ لَهُ الدِّینَ» خدا را با اخلاص می‌خوانند[1]، اگر می‌خواهد تعلقات ریخته شود و انقطاع ایجاد بشود و آن رابطه باطنی محقق شود]، نیاز به شدائد است که از اسباب ظاهری جدا بشود[.

یافتنِ باطن، با چشیدن شدائد و انقطاع از تعلّقاتِ ظاهری (داستان یافتنِ اسم اعظم)

در روایت دارد که کسی آمد خدمت امام باقر یا امام صادق علیهما السلام (الان تردید از من است)، بعد آنجا گفت من اسم اعظم را می‌خواهم، حضرت دستور داد که او را انداختند در آب عمیقی که آنجا کنارشان بود و آنجا نشسته بودند، این بیچاره که در آب افتاده بود گفت آقا ما اصلاً پشیمان شدیم، آقا اقلّاً اگر به ما «اسم اعظم» را نمیدهی چرا اینطور عقابمان میکنی!!

امام رهایش هم کردند، او هر چه داد و فریاد که من را نجات بدهید من شنا بلد نیستم، او دست و پا می‌زد، و حضرت شروع کرد گفتگو با اطرافیانش، این اطرافیان هم دلشان داشت همینطور شور می‌زد که این دارد اینجا غرق می‌شود امّا حضرت با خیال راحت دارد حرف می‌زند! بعد آنجا حضرت در یک لحظه خاصّی گفت که «الان بگیریدش»، آن لحظه‌ای بود که این دیگر او یقین کرده بود که اینها دیگر کاری به او ندارند و قصد کشتنش را کرده اند، لذا آن‌هنگام که از اینها منقطع شد یک رابطه‌ای ایجاد شد بین او و خدا، آن «رابطه باطنی با خدا» که ایجاد شد حضرت گفت بگیرید، گرفتن اسم اعظم آن بود.

یعنی گاهی ما یک چیزهایی را می‌خواهیم که دنبالش این شدائد است. یعنی اگر بخواهیم به ما بدهند باید بیندازند ما را اینجوری در اینطور شدائد، که ما دیگر حاضر نیستیم به این مرتبه‌اش.

در دوران غیبت اخذ و رسیدن به کمال و رابطه اینجوری افتادن است، آیا اهلش هستیم؟ یعنی یک دفعه به این فشارها و سختی ها افتادن است، برای اینکه می‌خواهد «انقطاع» ایجاد شود.

[1] العنکبوت، 65 : « فَإِذا رَکِبُوا فِی الْفُلْکِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصینَ لَهُ الدِّینَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ إِذا هُمْ یُشْرِکُون‏ ».