رسالت امام زمان در دوران غیبت: عبور دادن بشر از ظاهر به باطن

این تابلو و نگاه به امام زمانg و دورانی که ما در آن قرار داریم به عنوان «دوران غیبت»، رسالت امام زمان را هم خیلی سنگین می‌کند، چون آن رسالت عبور دادن همه افراد بشری است در دوران ظهورش، از مرتبه ظاهر به باطن، که خیلی باید مشکلات، سختی‌ها، فشارها، ایجاد شود چون با فشارها و سختی‌هاست که این تعلقات گسسته می‌شود، آن حالت خلوص ایجاد می‌شود، لذا در قرآن میفرماید: «فَإِذا رَکِبُوا فِی الْفُلْکِ» ‏ اینها وقتی در کشتی می‌نشینند و حالت غرق بر آنها احاطه پیدا می‌کند، آنگاه است که «دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصینَ لَهُ الدِّینَ» خدا را با اخلاص می‌خوانند[1]، اگر می‌خواهد تعلقات ریخته شود و انقطاع ایجاد بشود و آن رابطه باطنی محقق شود]، نیاز به شدائد است که از اسباب ظاهری جدا بشود[.

«سنّتِ غیبتِ حجّت» در عین «وجود حجّت» چیست؟

اصل بحث «وجود امام زمان»، واقعاً یکی از عجایب روزگار است. هرچند ما با «حجاب عادت» عادت کردیم و این وجود شاید خیلی برایمان تعجب آور نباشد، اما اینکه خداوندمتعال اینطور سنّتی را قرار داده، و این سنت را به عنوان «سرّی از اسرار خودش»، و «امری از امور خودش»، در روایات شریف معرفی کرده است، که «الغیبةُ سرٌّ من اسرارِ الله، و امرٌ من امرِ الله»[1]، یعنی اینطور نیست که غیبت فقط عِقاب باشد، که اگر غیبت آمده فقط بعنوان جزا و عقاب برای مؤمنین باشد که چون رعایت نکردند، یا به عنوان اینکه چون غیرمؤمنین آمادگی نداشتند خداوند «حجّتِ خودش» را غایب کرده است، که ما غیبت را فقط از ظلم و جور بندگان ببینیم که غیبت از باب جزا و عقاب باشد.

نه!، این جزاء خودش یکی از علت ها در «طولانی شدن غیبت» است. اگر روایات وارد شده که علت غیبت این ]ظلم بندگان[ (و جزاء آنان در غیبت) است این به عنوان یک مُثبِت است، یکی از علّت ها، که علت «طولانی شدنِ غیبت» است (نه علّتِ «اصل غیبت»). اما «اصل الغیبة» جزء یکی از عظیم ترین «مواطن انسانی» است که باید ایجاد میشد. یعنی اینکه چه ظلمِ ظالمی درکار بود و چه ظلمِ ظالمی در کار نبود، خداوندمتعال «اصل غیبت» را محقق میکرد.

باب 185 - عالیترین کمالات(2)

جمیل بن صالح از امام صادق از پدران بزرگوارش علیهم السّلام روایت نموده که پیامبر خدا صلی اللَّه علیه و آله فرمود:
شخصی که مایل است ارجمندترین مردم باشد باید از خدا پروا داشته باشد، و هر کس که بخواهد پرهیزگارترین مردم باشد باید بر خدا اعتماد کند، و هر کس دوست دارد غنیترین مردم باشد باید بدان چه نزد خداست بیشتر اطمینان نماید تا آنچه در دسترس خودش میباشد،

سپس فرمود: آیا نمیخواهید شما را از بدترین مردم آگاه سازم؟

عرض کردند:بلی (آگاه فرما)، یا رسول اللَّه،

فرمود: کسی که مردم را دشمن دارد؛ و مردم هم او را دشمن دارند،

سپس فرمود: شما را آگاه نکنم به بدتر از این؟

عرض کردند: آری پیامبر خدا،

فرمود: آنکه از لغزش نگذرد، و عذر را نپذیرد، و گناهی را نبخشد،

سپس فرمود: آیا شما را به بدتر از آن خبر ندهم؟

گفتند: بلی ای رسول خدا،

فرمود: کسی که از شرّش آسوده نباشند، و به خیرش امید نرود.

همانا عیسی بن مریم در میان انجمنی از بنی اسرائیل بپاخاست و فرمود:

ای بنی اسرائیل حکمت را به نادانان یاد ندهید که به آنان ستم نموده باشید، و از أهلش دریغ مدارید که بدانها ظلم نموده باشید، و ستم پیشه را در ظلم یاری نکنید که فضیلت خود را نابود ساختهاید. امور سه گونه است: امری که راه راست در آن بر تو روشن است پیرو آن باش، و أمری که گمراهیش بر تو آشکار است از آن دوری گزین، امری که مورد اختلاف است آن را به خدای عزّ و جلّ باز گردان.

---

معانی الأخبار / ترجمه محمدی، ج 2، ص: 7

باب 185 - عالیترین کمالات(1)

-1 أبو حمزه ثمالیّ از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده که فرمود: شهرت یافتن به عبادت مایه تهمت و آشفتگی است، همانا پدرم، از پدرش، از اجداد بزرگوارش- علیهم السّلام- برایم نقل نمود که پیامبر خدا صلی اللَّه علیه و آله فرمود:

عابدترین مردم کسی است که واجبات را بجا آورد و

بخشنده ترین مردم شخصی است که زکات مالش را بپردازد، و

پارساترین مردم آن کس است که از حرام کناره گیرد، و

پرهیزگارترین مردم کیست که حقّ را بگوید چه به نفع او باشد چه به زیانش، و 

دادگرترین مردم انسانی است که برای مردم بپسندد آنچه را بر خود میپسندد و آنچه را بر خود خوش ندارد، بر مردم نیز نپسندد و 

هوشیارترین مردم آن کس است که بیشتر به یاد مرگ باشد، و

کامیاب ترین انسان که مردم به حال او حسرت میخورند کسی است که در زیر خاک از کیفر الهی آسوده می باشد و امید ثواب دارد، و

باب 2- « علیّ عظیم »،نخستین نام خدا

1- ابن سنان گوید: از امام هشتم حضرت رضا علیه السلام پرسیدم: اسم یعنی چه؟

فرمود: اسم عبارت است از بیان نشانه و حالت و چگونگی شخصی و یا چیزی.

2- محمّد بن سنان گفت: از حضرت رضا علیه السلام پرسیدم: آیا خداوند قبل از آفرینش پدیده های خلقت، خود را میشناخت؟

فرمود: بلی.

عرض کردم: نفس خود را می دید و صدای خویش را می شنید؟

فرمود: نیازی به این کارها نداشت، زیرا از نفس خود سؤالی نمیکرد و از او درخواستی نداشت، او خودش و خودش نیز او بود، قدرتش رسا و مؤثر است. پس نیازی نداشت که اسمی برخود بگذارد. البتّه به این خاطر که دیگران بتوانند او را بخوانند نام هایی برای خویشتن انتخاب کرد، زیرا اگر به نامی نخوانندش شناخته نخواهد شد.و نخستین نامی که برای خود اختیار کرد « علیّ عظیم » بود، چون او برتر از همه چیزها است.بنا بر این ماهیّت و حقیقت او« اللَّه »و نامش « علیّ عظیم » است.و این اوّلین اسمهای اوست زیرا برتر از فهم و وهم و اندیشه میباشد.

---

معانی الأخبار / ترجمه محمدی، ج 1، ص: 6

هر کس که با خدا انس نداشته باشد، نامحرم است

برادر فاضل جناب آقاى شیخ جواد ابراهیمى براى من نقل کردند که روزى از جناب استاد حسن زاده (مدظله ) خواستم که نصیحت و ارشاد و موعظه اى برایم بیان فرمایند. از جمله فرمودند: سعى کنید با نامحرمان تماس نداشته باشید چه زن باشد و چه مرد!!

تعجب کردم و پرسیدم : آیا مرد هم نامحرم مى شود؟! فرمودند: «هر کس که با خدا انس نداشته باشد، نامحرم است !!»

---

منبع: در محضر استاد، ص 83

معصومه ، فاطمه ی دوم (علیهما السلام)

هزاران مجتهد و عالم دینی خود را فرش قدم های زائران فاطمه ی ثانی کرده اند تا به همه عالم بگویند جان عالم شیعه فرش زیر پای محب فاطمه هاست.فاطمه ای که سه در بهشت را به قم اورد. -بهشت هشت در دارد که سه در آن از قم باز میشود- و بارگاهش حرم اهل بیت شد - امام صادق علیه السلام فرمود برای خدا حرمی است در مکه و برای رسول خدا حرمی است در مدینه و برای امیرالمومنین حرمی است در نجف و برای ما اهل بیت هم حرمی است در قم-آقای بهجت در حرم منور کریمه اهل بیت جامعه کبیره می خواند چون اینجا حرم همه اهل بیت است.و اینجا بیایی امام رضا علیه السلام را هم می توانی زیارت کنی-امام رضا علیه السلام فرمود هرکه خواهرم را زیارت کند مرا زیارت کرده است.

امشب میلاد کسی است که پدرش گفت : پدرت فدایت-موسی کاظم علیه السلام در باره حضرت معصومه سه بار فرمود : فداها ابوها - و چقدر بیشتر شبیه مادرت -فاطمه اول سلام الله علیها - هستی وقتی گفته اند هر که می خواهد حضرت زهرا را زیارت کند به زیارت حضرت معصومه به قم برود.

قم سرزمینی که قبلاپیغمبر شیطان را از آن رانده بود وقتی دیده بود ابلیس ملعون آنجا نشسته.قم برای اهل بیت است و شما نگین آن.

---

درباره عکس:

اطراف حرم حضرت معصومه سلام الله علیها قبرستانی بوده که بسیاری از علما و مجتهدین در آن مدفون هستند .

آدم های مجازی «fake»

این دنیا مانند دنیای مجازی نسبت به آخرت است.انسان در دنیا پشت ظاهر خود پنهان است .ظاهری که دروغین است به اصطلاحی غربی «fake» است.ظاهری که به دست خود آن را جلوه میدهد.پروفایلی که در اجتماع از خود معرفی می کند دروغین «fake» است.حتی برخی آنقدر حرفه ای هستند که خانواده هم ایشان را به عنوان شخصیت حقیقی باور دارد در حالیکه شخصیت حقیقی او چیز دیگری است .هیولایی است در پوست آدم،لذا خداوند گفته است که در قیامت که حقیقت انسان ها رو می شود و نقاب ها از چهره ها کنار می رود به قدری از هم متنفر خواهید شد که از هم فرار خواهید کرد. از پدر و مادر از همسر از فرزندهایتان خواهید گریخت.«َیوْمَ یَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِیهِ وَأُمِّهِ وَأَبِیهِوَصَاحِبَتِهِ وَبَنِیهِ»¹

این فضای سایبری که از او به فضای مجازی تعبیر می شود و چه تعبیر خوبی است خیلی خوب معنای ظاهر و باطن را نمایان ساخت.به ما نشان داد که چگونه یک انسان می تواند چندین نقاب دروغین به چهره بزند و دیگران او را باور کنند.در این دنیا که پَستی ذات اوست چه بسا که ما نقاب های انسانی به چهره ها زده ایم و گرگ و خوک هایی که پوست گوسفند به تنشان کرده اند. چقدر گول خوردیم و چقدر گول زدیم .چه ریاها که نکردیم و چه نفاق ها که نداشتیم.چاه ها کندیم و ندانستیم که چاه نکن بهر کسی که چاه کن همیشه ته چاه است.

هان به گوش باش که «وَمَکَروا وَمَکَرَ اللَّهُ ۖ وَاللَّهُ خَیرُ الماکِرینَ»² چه مکر هایی که نکرده ایم که هرچه کرده ایم به خود کرده ایم.هر که را گول بزنی خدا را نمی توانی گول بزنی چرا که «إِنَّ اللّهَ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ»³ او به دلهای ما آگاه است. وای از این خطابات «انهم یکیدون کیدا. واکید کیدا»⁴. همانا آنان دست به مکر وحیله زدند و من هم (با آنان ) مکر مى کنم .»..«والذین یمکرون السیات لهم عذاب شدید و مکر اولئک هو یبور»⁵. وبراى آنان که با مکر و فریب کارهاى زشت مى کنند، کیفرى سخت خواهد بود و فریب آنان نابود خواهد شد.

---

پی نوشت:

1.عبس.34-36

2.آل عمران.54

3.مائده.7

4.طارق.15و16

5.فاطر.10

---

حدیثی از پیامبر اکرم(ص) نقل شده که فرمود:

[ده صنف از امّت من پراکنده محشور خواهند شد. خداوند آنان را از سایر مردم جدا کرده و متمایز ساخته است (انگشت نمای مردمند) برخی به شکل بوزینه، برخی به صورت خوک و برخی واژگونند و پاهایشان بالا و در صحنة قیامت به چهره کشیده می شوند. برخی کورند و به این سو و آن سو تردّد می کنند. برخی کر و گنگ و بی عقلند. گروهی زبان‎هایشان را به دندان می جوند و چرکی از دهانشان سرازیر است که اهل محشر از آنان دوری می جویند. دسته ای دست‎ها و پاهایشان بریده است. طایفه ای بر شاخه‎های آتش آویزانند. جمعیّتی بدتر از مردارند. بعضی لباس‎های آتشین پوشیده که به بدن‎هایشان چسبیده است [تا درد عذاب را بیشتر لمس کنند].
سپس پیامبر(ص) صفاتی که پدید آورنده این صورت‎هاست چنین برشمرد: اما آنان که به شکل بوزینه اند سخن چینانند. آنان که به شکل خوکند، حرام خوارانند. آنان که سرهایشان به زیر است و بر چهره کشیده می شوند، رباخوارانند. اما کوران همانا حکمرانان ستمگرند. کران و گنگان، ریاکاران در عملند. آنان که زبان‎ها به دندان می جوند دانشمندان و داورانی هستند که گفتارشان مخالف کردارشان است. آنان که دست و پایشان قطع شده است همسایه آزاران هستند. آنان که بر شاخه‎های آتش آویزانند سعایت گرانی هستند که سخن مردم را به سلطان ستمگر می برند. آنان که بدبوتر از مردارند، کسانی هستند که از شهوت‎ها و لذّت‎ها کام دل می گیرند، لیکن حق خدا که در اموالشان است نمی دهند و آنان که لباس آتشین در بر دارند، آنانند که فخر فروش و خیال گرایند.](مجمع البیان 10ـ9/642؛ نور الثقلین 5/493.)

دستورالعمل چگونه از اصحاب امام زمان عج شویم

ازامام صادق علیه السلام  در تفسیر برهان از کتاب تفسیر عیاشی و هم چنین از کتاب ثواب الاعمال نقل شده است :

«هر کس سوره بنی اسرائیل را در هر شب جمعه بخواند، نمی میرد تا امام قائم عج را درک کند و از اصحاب آن بزرگوار باشد.»

هر وقت به یاد اویى جوانى

اگر در آیات و روایات وارده درباره جوان دقت کنیم به این مطلب بسیار مهم دست می یابیم که ممکن است شخصی از نظر سِنّی جوان باشد اما از نظر قرآن پیر و فرتوت، و یا شخصی از نظر سنّی پیر و فرتوت باشد و اما از نظر قرآن جوان. برای پیگیری این مطلب، نظرتان را به نکته ای از کتاب هزار و یک نکته حضرت علامه حسن زاده آملی جلب می کنیم:

" هر وقت به یاد اویى جوانى،"

«الحسن و الحسین سیدا شباب اهل الجنة.»

«اذْ أَوَی الْفِتْیَةُ إِلَی الْکَهْفِ فَقالُوا رَبَّنا آتِنا مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً وَ هَیِّئْ لَنا مِنْ أَمْرِنا رَشَداً» (کهف-11)

ترجمه: و به یاد بیاور آن زمان که آن جوانان به غار پناه بردند و گفتند: پروردگارا، به ما از نزد خویش بخشایشی ارزانی دار و برای ما در کارمان رشد را فراهم ساز.

فى الکافى عن الصادق (ع) انه قال لرجل ما الفتى عندکم فقال له الشاب فقال: لا، الفتى المؤمن ان اصحاب الکهف کانوا شیوخا فسماهم الله فتیة بایمانهم.

ترجمه: در کتاب کافی از امام صادق نقل شده است: امام صادق به مردی فرمودند: نزد شما چه کسی جوان است؟ آن مرد در جواب گفت: شابّ (کسی که از نظر سنّی در سنین جوانی است)، امام صادق فرمودند: خیر، جوان مؤمن است. اصحاب کهف (از نظر سنّی) پیر بودند، اما خداوند در قرآن به خاطر ایمانشان آنها را جوان نامید.